Szeroka Góra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szeroka Góra
Ilustracja
Szeroka Góra, widok od strony północno-zachodniej ze szczytu wzniesienia Gajnik.
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Bardzkie
Grzbiet Wschodni

Wysokość

765[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szeroka Góra”
Ziemia50°27′13,19″N 16°45′30,45″E/50,453664 16,758458

Szeroka Góra lub Szeroka (niem. Glatzer Berg[potrzebny przypis], 765 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Gór Bardzkich. Ostatnio przeprowadzone pomiary wykazały, że jest wyższy od Kłodzkiej Góry[1]. Na szczycie znajduje się trwały znak geodezyjny świadczący o pomiarach dokonanych przez geodetów. Na szczyt prowadzi z Kłodzka żółty szlak przechodzący przez Kłodzką Górę i przełęcz pod Kłodzką Górą.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Szczyt znajduje się w Sudetach Środkowych, w południowo-wschodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na północny wschód od Kłodzkiej Góry[2]. Z Kłodzką Górą dzieli go przełęcz pod Kłodzką Górą będąca węzłem szlaków szlak turystyczny niebieski niebieskiego i szlak turystyczny żółty żółtego[2]. Wznosi się około 5,3 km na południe od centrum Barda.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie o niewyraźnie zaznaczonym wierzchołku, wyrasta na północny wschód od Kłodzkiej Góry, w postaci małego, rozległego grzbietu o stromo opadających południowych i północnych zboczach[2]. Wznosi się w masywie Kłodzkiej Góry, na północny wschód od niej, jako słabo zaznaczona kulminacja, w rozległym krótkim ramieniu odchodzącym od Kłodzkiej Góry. Położenie góry, między Kłodzką Górą i wzniesieniem Jeleniec, oraz rozległy mało wyniesiony wierzchołek, czynią górę trudno rozpoznawalną w terenie.

Zbudowane z dolnokarbońskich szarogłazów i łupków struktury bardzkiej, na wschodnim podnóżu występują gornokarbońskie granitoidy i granodioryty masywu kłodzko-złotostockiego, tworzące także przebicie struktury bardzkiej[2]. Na północny zachód od szczytu pojawiają się niewielkie wkładki dewońskich szarogłazów i łupków.

Cały szczyt i zbocza porastają rozległe lasy głównie świerkowe i świerkowo-bukowe, z domieszką innych gatunków drzew liściastych[2]. Poniżej szczytu południowym, wschodnim i północnym zboczem przebiega leśna dróżka. Na wschód od szczytu położona jest miejscowość Laski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal 2 Szeroka [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-11-26].
  2. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 222. ISBN 83-85773-04-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]